निर्णयाची किंमत

     गडचिरोलीला "सर्च" मध्ये असताना नेहमीच काहीतरी चांगले विचार कानावर पडत रहायचे.
असेच एकदा योगेशदादांनी खूप छान सांगितले.
" आपण दररोजच्या आयुष्यात Tourist सारखे जगतो. छान घर असते. कामाचे ठिकाण ठरलेले असते. घरुन कामाच्या ठिकाणी जायचे आणि काम संपले की पुन्हा परत आपल्या घरी.
  एवढ्याच वर्तुळात जगतो आपण. आजूबाजूचे लोक , समाज यांच्याशी देणेघेणेच नसते. Tourist सारखेच झाले ना हे ? "
       दादांचे बोलणे कायम आठवत राहते आणि आपण स्वतःला Tourist होऊ द्यायचे नाही हे मनाशी ठरवत राहते.
    माझ्या घरी एक कासव पाळले आहे. प्लॕस्टिकच्या मोठ्या डब्यात त्याला ठेवले आहे. त्यात त्याला दोन वेळा खायला मिळते , दुपारी मी त्याला ऊन्हात ठेवते. सगळं त्याला आरामात जागेवर मिळतं. किती सुखी आयुष्य ? वर जिवाचा कोणताही धोका नाही. भारीच ना ? फक्त एवढंच की त्याचे जग त्याच्या प्लॕस्टिकच्या डब्यात बंद झाले आहे. मी तो डबा जिथे उचलून ठेवेल , तेच त्याने प्लॕस्टिकच्या भिंती आडून पहायचं.
            त्याच्याकडे पाहताना मी गोंधळते. Yes, that eternal confusion again starts eating up my mind.
           योगेशदादा स्पष्ट शब्दांत बोलतात. समोरच्याला गोड वाटेल असं बोलणं दादांचा खाक्या नाही. उलट  समोरच्याने घेतलेलं झोपेचं सोंग खाडकन उतरेल असा असतो योगेश दादांचा सल्ला..
      माझं confusion ऐकून दादा म्हणाले ,
"confusion is mind's laziness. एखादा निर्णय घेताना गोंधळ होतो आहे म्हणजे आपण त्या निर्णयाची किंमत मोजायला तयार नाही आहोत. मन धोका पत्करायला तयार नाही होत आहे.
      निर्णय घेतल्यावर त्यासाठी किंमत मोजायची तयारी ठेवावीच लागते."