तुला काय वाटलं, असं सहजासहजी चुकवून जाशील मला.?
आणि कितीही दूर गेलास तरी मला विसरू शकशील..? अशक्य..!
बोलायचं नसेल तर नको बोलूस. मीही नाही बोलणार.
तुझं प्रेम खोल खोल दडवून टाकेन, अगदी काळजाच्या तळाशी...
मग एके दिवशी मोरपिशीची लेखणी घेऊन बसेन आणि
अन्थारेण थोडंसं निळंशार आभाळ अंगणामध्ये..
मग माझ्या काळजाच्या डोहामध्ये बुडवीन लेखणीचं टोक
आणि लिहीत राहीन तुझं नाव आभाळाच्या तुकड्यावर...
मग ती माझी काळीजभरली साद जिवंत होईल मोरपिशीच्या स्पर्शानं,
चैतन्यानं भारलेली, आरूढ होईल वाऱ्यावर
आणि पसरत राहील दाही दिशांत..
मग तर यावंच लागेल तुला.. हो यावंच लागेल..
येशील..?
No comments:
Post a Comment