फुलपाखरू बनून
उडत उडत येईन
नि अलगद बसेन
तुझ्या नाकाच्या शेंड्यावर
गुदगुल्या होतील तुला
शिंकही येईल पण
म्हणून चुरगाळू नकोस
तुझ्या चिमटीत मला..
नाजूक आहेत फार
माझे इवलेसे पंख
तुझ्या नाकाच्या शेंड्यावर
सामावून जाईन मी
अख्खीच्या अख्खी..!
बघ, एवढीशी तर
जागा मागतेय मी
तुझ्या विश्वातील..
देशील ?
hehee..cute! :)
ReplyDeletethe visualization that happened in my head i mean after reading this one :D
:) i luv this poem of mine very much :)
ReplyDeleteThis is what a butterfly says. sundar kalpana kuph sundar shabat.
ReplyDelete